Kaliszanie różnych nacji...

sobieray-3
Użytkownik
Użytkownik
Posty: 6822
Rejestracja: 21 sie 2008, o 10:11
Lokalizacja: Woj.Rozdarte Prosną

Kaliszanie różnych nacji...

Nieprzeczytany post autor: sobieray-3 » 15 kwie 2011, o 20:38

Wątek ten zakładam nie w celu pokazania podziałów czy dyskryminacji, lecz wręcz przeciwnie by pokazać wielokulturowość Miasta, by pokazac Kaliszan przez duże ,,K'' niezaleznie od pochodzenia.
Zacznę może od kaliszanina Polaka , rodem z Wodzieradów k.Szadka. Zmarł we Wilnie, ale jego życzeniem było by Go pochować w Kaliszu.
Alfons Józef Ignacy Parczewski (1849-1933)

Pseudonim Niklot, ur. w Wodzieradach. gdzie w majątku rodzinnym swego ojca Hipolita spędził dzieciństwo. Prawnik i działacz spoleczno-polityczny, historyk z zamiłowania. Człowiek o niezwykle różnorodnych i głębokich zainteresowaniach, gorący patriota. Studiował na Wydziale Prawa Szkoły Głównej Warszawskiej, uzyskując w 1870 r. tytuł magistra prawa i administracji. W 1872 r. osiadł w Kaliszu, wykonywał zawód adwokata przysięgłego. Działał we władzach wielu kaliskich instytucji społecznych i gospodarczych, a także wykładał na tajnych kursach geografię, historię i literaturę polską. Od 1875 r. A. Parczewski podjął szeroką działalność mającą na celu wspieranie kultury łużyckiej. Od 1881 r. członek założonego w Poznaniu tajnego Komitetu Niesienia Pomocy Mazurom, przekształconego wkrótce w Centralny Komitet dla Mazurów, Śląska i Pomorza. Współzałożyciel Nowin Śląskich" (1884) oraz Gazety Polskiej" (Ełk, 18%). W lalach 1900-1904 podróżował po Bretanii, Irlandii i Walii, interesując się problemami celtyckimi. Członek Stronnictwa Demokratyczo-Narodowego (1904-1908) i poseł do rosyjskiej Dumy Państwowej (1907-1912). W 1914 r. A. Parczewski przeniósł się do Warszawy, gdzie zorganizował pomoc dla uchodżców z Kalisza, a następnie objął funkcję prezesa Polskiego Towarzystwa Pomocy Ofiarom Wojny (od 1915. r). Uczestniczył w tworzeniu Uniwersytetu Warszawskiego, którego był profesorem od 1915 r., wykładając prawo kanoniczne i małżeńskie, a także pełniąc w latach 1915-1919 funkcje dziekana Wydziału Prawnego. W latach 1917-1919 był radnym miasta Warszawy. W1918 r. został wybrany z ziemi kaliskiej na członka Rady Stanu Królestwa Polskiego i wszedł w skład jej Komisji Głównej. W 1918 r. został prezesem Warszawskiego Komitetu Odrodzenia Wszechnicy Polskiej w Wilnie i zorganizował Wydział Prawny Uniwersytetu Wileńskiego, którego był pierwszym dziekanem (19IV-1922). Będąc od 1919 r. profesorem Uniwersytetu Wileńskiego w latach 1922-1924 pełnił funkcje rektora tej uczelni. Członek, a od 1927 r. prezes Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Wilnie. Członek Polskiej Akademii Umiejętności oraz wielu innych towarzystw naukowych. Położył zasługi na polu pobudzania świadomości narodowej na terenach zagrożonych germanizacją. Doktor honoris causa i profesor honorowy Uniwersytetu Wileńskiego. A. Parczewski był bardzo wszechstronnym badaczem. Oprócz zagadnień prawnych i ekonomicznych interesował się historią, etnografią i językoznawstwem. Wiele jego prac miało dużą wartość naukową. Autor m. in. Monografia Szadka (1870) oraz W sprawie wschodnich granic Polski (1919). Zmarł w Wilnie w wieku 84 lat, pochowany w Kaliszu.
Spuścizna po A. Parczewskim, zawierająca rękopisy i korespondencje, uległa zniszczeniu. Cenny księgozbiór (ok. 7 tyś. tomów) zachował się częściowo w Muzeum Ziemi Kaliskie i w Bibliotece Miejskiej w Kaliszu.
http://www.szadek.net/?p=26
,, Najłatwiej niszczyć. Trudniej zachować to, co godne zachowania.''
Wisława Szymborska

ODPOWIEDZ