Ukraincy w Kaliszu

Lech Jakubowski

Witam.Nie to nie jest odkrycie ,ale jak sądzicie jak wyglądało miejsce ,życie mieszkańców pochodzenia ukraińskiego w Kaliszu.Skąd wzięli się w Kaliszu ?

K-man

Lechu poszukaj tu. Nie pamietam dokładnie nr. NK, ale kilka z nich było poswięconych Ukraińcom w Kaliszu.
http://www.kalisz.eu/portal.php?aid=118 ... 65818ed840

Lech Jakubowski

Dziękuje ,poszperam.

Zacharski

Lech Jakubowski pisze:Witam.Nie to nie jest odkrycie ,ale jak sądzicie jak wyglądało miejsce ,życie mieszkańców pochodzenia ukraińskiego w Kaliszu.Skąd wzięli się w Kaliszu ?

Cholernie ogólnikowe pytanie. Równie dobrze mogę Ci odpowiedzieć, że przyjechali do naszych rolników do pracy na czarno. Ale domyślam się, że nie o to Ci chodzi. "Akcja Wisła" i przesiedlenia Ukraińców oraz Łemków...Mówi Ci to coś?

http://www.calisia.pl/articles/9453-pie ... -w-miescie

sobieray-3

To ma być praca licencjacka, czy magisterska? Ile stron potrzeba ?

Bo można by zacząć od Sienkiewicza, Kraszewskiego itd. i kończyć na wojnie bolszewickiej i Petlurze. Akcji ,,Wisła'', to w Kaliskiem raczej nie przeprowadzano. Oni kierowani byli trochę dalej na pólnoc, pn-zach i zachód Polski. W Kaliszu najwiecej osiadło muzyków związanych z orkiestrą symfoniczną .

Zacharski

Sobieray przejrzyj sobie:
http://www.cerkiew.net.pl/index.php?glo ... kcja_wisla

Kalisza co prawda nie ma, ale okoliczne miejscowości juz tak. Czasem trzeba chwilę poczekać, aż stronka się załaduje.

sobieray-3

Do czytałem do poz.1 000 - i w ostatniej dziesiątce znalazłem z 5 famikii skierowanych do Niekurska /Wielkopolski. Wiesz dobrze, że to był szatański pomysł pomocnika diabła i Kagana - chana.

Zacharski

Bardzo sugestywnie wyobraziłem sobie Panie sobieray, jak wertujesz każdą pozycję i tak docierasz do punktu 1000 i postanowiłem Ci pomóc. Moja podpowiedż: kombinacja klawiszy ctrl+f. Pojawi sie pod paskiem adresowym (do góry) wyszukiwarka. I przeszukujemy zawartość danej strony www do woli, według haseł

I znajdujemy na podanej przeze mnie stronie przykładowo:
Obrazek

K-man

Myślalem, że Lechowi bardziej chodzi o Ukraińców z lat międzywojennych.

sobieray-3

No to doszły raptem 4 osoby w Kępnie! A cała reszta na tzw. Ziemiach Odzyskanych , jak je dawniej okreslano.

Zacharski

Oczywiście masz rację sobieray, że większość Ukraińców i Łemków przesiedlano na Ziemie Odzyskane, jednakże w pewnym procencie do Polski centralnej również. I obaj wiemy, że ta lista, to tylko część przesiedlonych

Całej listy dziś nie da sie odtworzyć.

Odnośnie członków UPA (skoro mówimy już o Ukraińcach), to kiedyś czytałem, o jakimś ważniejszym guru z tej formacji ukrywającym się w Kaliszu po "Akcji Wisła". Niestety zapomniałem tytułu książki i nazwiska delikwenta. Ktoś odświeży mi pamięć?

Tymczasem:

w kol. Strzelecka pow. Włodzimierz Wołyński upowcy oraz chłopi ukraińscy , używając kul, siekier, noży itp., torturując i okaleczając, zamordowali 47 Polaków, „W rodzinie Prucnala wymordowano 8 osób, w tym 6 dzieci. Dzieci porąbano siekierą, odcięte głowy nabijano na kołki w płocie, 9 miesięczne dziecko nabito na płot żywcem; właściciela wiatraka oraz 5 dzieci rannych wrzucono do studni; wśród oprawców był ukraiński Aleksy Kalińczuk. Na przełomie 1943/1944 zgwałcił on i zastrzelił Polkę. Po wojnie zamieszkał w Kaliszu pod przybranym nazwiskiem Jan Wiśniewski. Sądzony w 1969 roku w Lublinie za zbrodnie na ludności żydowskiej i polskiej otrzymał karę 15 lat więzienia

Za: http://ludobojstwo.blogspot.com/2011/01 ... -1943.html
Jest to fragment książki Państwa Siemaszko:"Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939-1945".
2 tomy tej książki są dostępne w Bibliotece Głównej w Kaliszu. Muszę się nią zainteresować.

sobieray-3

Jakiś wątek o Wołyniu i obchodzeniu rocznic zbrodni już istnieje na Forum, więc nie rozwijajmy go za mocno w Historii Kalisza.

A co Panowie powiecie o Polakach, o Kaliszanach na Syberii? W jakiejś audycji PR Jedunka znalazła się Pani będąca potomkini Kaliszanina. Nazwisko dopiszę jak znajdę

.

Lech Jakubowski

Chodzi o Ukrainców z obozów pod Kaliszem z lat 20-stych

sobieray-3

A były jakieś spisy, jakieś list? Bo tu na forum jakaś osoba z Francji poszukuje swoich korzeni w Szczypiornie?
Tak, nawiasem mówiąc nie jestem specjalistą od spraw ulraińskich.

andre

Z doświadczeń mojej rodziny wiem, że Ukraińcy jak i Polacy, byli zabierani przymusowe roboty do Niemiec. Tam mój ojciec i jego kolega z Kalisza, poznali Ukrainki z którymi się ożenili i wrócili po wojnie do Kalisza. Takich mieszanych polsko-ukraińskich małżeństw było naprawdę dużo. Jak opowiadał mój ojciec, wśród Ukraińców było bardzo niewielu, którzy z przymusowych robót chcieli wracać do sowieckiej już wtedy Ukrainy. Część oczywiście popłynęła do Kanady, Angli czy Australii.

Zacharski

Gdzie wcięło dzisiejsze posty?

przepraszam za utrudnienia.
niestety postów nie da się przywrócić, jednak w zamian znów posiadamy Polskie znaki

mirza

Z tekstów zaginionych w necie...

Wrzucam jeszcze raz ten kawałek sprzed 15 lat.

"Piłsudski udzielił internowanym oddziałom ukraińskim dużej autonomii wewnątrz obozów. Pomimo ogromnej sympatii dla sprawy ukraińskiej nie mógł nic zrobić i wobec oporu rządu i sejmu sam zrezygnował ze swoich federacyjnych planów. 15 maja 1921 roku marszałek zjawił się w Szczypiornie, gdzie został uroczyście podjęty w obozowej świetlicy, ustrojonej w emblematy polskie i ukraińskie. Wysłuchał przemówienia generała Marka Bezruczki i wśród wielkiej ciszy powiedział: Ja was przepraszam panowie, ja was bardzo przepraszam. Towarzyszący Piłsudskiemu płk Juliusz Ulrych zanotował w swoim pamiętniku reakcję gen Bezruczki, który bardzo wzruszony rzekł: Wasz pan marszałek to wielki rycerz.
Tymczasem w Szczypiornie kwitło życie nie tylko obozowe. Działała tu szkoła podstawowa im. Semena Petlury, powołane przez generała Zagrodzkiego gimnazjum im. Tarasa Szewczenki oraz szkoła artystyczna, której kilkudziesięciu uczniów wystawiało swoje prace w całej Wielkopolsce. Dużą popularnością wśród miejscowych cieszył się także chór oficerski. Wśród internowanych działało Stowarzyszenie Pomocy Emigrantom z Ukrainy Emigrantom, które utrzymywaŁo w Kaliszu Dom Ukraińskiego Emigranta, pracownię rzemieślniczą, drukarnię i liczącą 198 woluminów bibliotekę, zgromadzoną przez działające w latach 1926-37 Towarzystwo Samopomocy Emigrantom z Ukrainy w Województwie Łódzkim. Pod koniec 1922 roku powstało tu rownież wydawnictwo ,,Czarnomor'', gdzie drukowanmo książki głównie o tematyce historycznej i wojskowej. W Kaliszu wydawano następujące pisma: ,,Załiznyj Striłeć'', miesięcznik literacki ,,Wesełka'''', satyryczne ,,Oko'', ,,Sicz'' ,,Za drotom'', Dżereło'', ,,Wowa internowanyj'', ,,Za Ukrainu'' i ,,Wisnyk internowaneho kurenia''.
W 1924 roku, po likwidacji obozów internowanych, w Kaliszu powstała Stanica Ukraińska. W jej skład weszły, obok wymienionych wcześniej szkół, także przedszkole, koło sportowe ,,Sokił'' oraz grupa teatralna. Pomimo że wielu Ukraińców wyemigrowało, jeszcze w 1937 roku było ich w Kaliszu ponad 1000. Jedną z niewielu pamiątek, które po sobie pozostawili są groby, zwieńczone krzyżami z tryzubem.
Spośród trzech miejsc, na których chowano żołnierzy ukraińskich w najlepszym stanie jest cmentarz prawosławny znajdujący się na tzw. greckiej górce. Pochowanych jest na nim około 50 oficerów. Nekropolia, którą opiekuje się kaliska parafia prawosławna, jest zadbana, zabezpieczona i dobrze utrzymana. Niewiele pozostało po grobach na cmentarzu przy ul. Żołnierskiej na Majkowie. Miejsca pochówku znaczą kopczyki ziemi i nieliczne krzyże. W najgorszym stanie jest niewątpliwie cmentarz wojskowy przy ul. 29 Pułku Piechoty w Kaliszu.
Jesienią 1914 roku w podkaliskim Szczypiornie Niemcy założyli cmentarz, na którym chowani byli żołnierze zmarli w stalagach. Mogiły zajęły około 1 hektara ziemi, należącej do trzech właścicieli: Józefa Mrozińskiego, Feliksa Matuszczaka i Marcelego Maciejewskiego. Szczypiornicka ziemia przyjęła prochy kilkudziesięciu Anglików i Włochów, ponad 700 żołnierzy armii carskiej m.in. Rosjan, Ukraińców, Gruzinów, Litwinów i Tatarów oraz kilkunastu Niemców. Potem, podczas wojny polsko-bolszewickiej chowano tu zmarłych w niewoli żołnierzy Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej. W 1922 roku, kiedy obóz w Szczypiornie zasiedlany był żołnierzami Armiu Ukraińskiej Republiki Ludowej, na cmentarzu spoczywało już ponad 1000 żołnierzy. Potem w latach 1922-23 pochowano tu około 500 żołnierzy Armii Ukraińskiej Republiki Ludowej. Internowani w obozie żołnierze ukraińscy zorganizowali zbiórkę pieniędzy, które przeznaczyli na odnowienie i uporządkowanie nekropolii. Już wtedy wydatki przekroczyły 2 tysiące złotych, co było dla biednych emigrantów kwotą niemałą. Pośrodku nekropolii stanął pomnik poświęcony poległym, a wykonany przez kaliską firmĘ Alfreda Fibigera. Na pomniku wyryto napisy: ,,Tim szczo wmerli, ale nie zdradzili Ukrainy, Ukrainska Armia 1923'' i z drugiej strony: ,,Bohaterom walki o niepodległość Ukrainy, Armia Ukraińska, Pro Ukrainae libertate mortus''. Po rozwiązaniu obozu w 1924 roku właściciele gruntów zagrozili zniszczeniem cmentarza, bowiem od 1914 roku nie płacono im za dzierżawę. W całym kraju przeprowadzono zbiórkę pieniędzy i 4 października 1929 roku w biurze notarialnym Stanisława Brzozowskiego w Kaliszu generał Ołeksandr Zahrodśkyj podpisał akt kupna-sprzedaży. Cmentarz otoczono betonowym ogrodzeniem i obsadzono żywopłotem.
Warto wspomnieć, że wbrew opinii wielu miejscowych badaczy, w Szczypiornie - oprócz prostych żołnierzy - byli chowani także oficerowie, a wśród nich generał Nykonyw oraz pułkownicy Masalityn, Neczajiw i Frołow.
Po drugie wojnie światowej nekropolia ukraińska uległa prawie zupełnemu zniszczeniu. Słupki ogrodzeniowe i krzyże do dzisiaj służą okolicznym mieszkańcom np. jako słupy graniczne. Nieznane są losy pomnika. Według jednej z wersji został on wysadzony w powietrze przez żołnierzy NKWD. Ocalał jedynie postument, na którym nie ma żadnych śladów wybuchu. natomiast na niewidocznych już nagrobkach rosną krzaki i drzewa. Wpisany do resjetru zabytków obiekt został zamieniony na pastwisko. Tymczasem pomimo ogromu zniszczeń nekropolia w Szczypiornie jest największym wojskowym cmentarzem ukraińskim w Polsce."

I jeszcze raz nazwisko speca w tych kwestiach:

ALEKSANDER KOLAŃCZUK i JEGO KSIĄŻKI

Zacharski

To i mnie wypada ponownie wrzucić zdjęcia cmentarza ukraińskiego w Szczypiornie:
Obrazek

Zbiory własne.

sobieray-3

A poniżej moje

: